Mycielski Andrzej h. Dołęga (zm. 1707), chorąży poznański, działacz sejmikowy. Był synem Krzysztofa, wojskiego kaliskiego, i Teresy Grodzieckiej, kasztelanki międzyrzeckiej. Walczył w r. 1673 pod Chocimiem. Miecznikiem kaliskim był w r. 1684, stolnikiem poznańskim w r. 1686. Przez sejmik średzki 1688 r. został przydany do liczby komisarzy mających rozliczać poborców. Chorąży poznański w r. 1694, obrany w r. 1695 na deputata na Trybunał Kor., wywalczył tam dla siebie laskę wicemarszałkowską, ale opozycja przeciwko jego kandydaturze była tak silna, iż zwlokło się poważnie rozpoczęcie sądów. W bezkrólewiu sejmik 1696 r., poprzedzający sejm konwokacyjny, wyznaczył go do sądów kapturowych woj. poznańskiego, gdzie pełnił funkcję wicemarszałka. Wraz z woj. kaliskim oddał w r. 1697 głos na Augusta II. Sejmik średzki w styczniu 1703 słał do Torunia do króla jego i Wojciecha Gruszczyńskiego, by donieśli o nadużyciach wojsk saskich i by domagali się zwołania sejmu. Związał się ze stronnictwem Leszczyńskiego i w maju 1704 został jednym z posłów na sejm elekcyjny. Wszedł wtedy i do kaptura woj. poznańskiego. W czerwcu 1705 posłował na zjazd walny warszawski. Był dziedzicem Łęki Wielkiej i Rokosowa w pow. kościańskim, a w r. 1698 kupił od Jana Franciszka Opalińskiego, starosty śremskiego, miasto Osiecznę z przyległymi wsiami. Zmarł 16 VII 1707.
Poślubił M. w r. 1685 Mariannę Tuczyńską, córkę Stanisława, kasztelana gnieźnieńskiego, i Konstancji Prusimskiej. Owdowiawszy poszła ona 2. v. za Adama Radońskiego, starostę inowłodzkiego. Była już wdową i po tym drugim mężu, kiedy w r. 1716, po śmierci jedynego brata, na nią i jej siostrę Niemojowską spadła cała fortuna Tuczyńskich. Z działów jej przypadło miasto Tuczno z przyległymi wsiami. Zmarła między r. 1723 a 1729. Synami M-ego byli: Józef (zob.) i Jan, zmarły młodo w Paryżu. Z córek Teresa wyszła za mąż za Mikołaja Skoroszewskiego, kasztelana przemęckiego, Zofia za Macieja Koźmińskiego, woj. kaliskiego, Konstancja za Hieronima Ponińskiego, podkoniuszego kor. Dwie inne były zakonnicami, jedna w Owińskach, druga w Śremie.
Estreicher; Niesiecki;Uruski; Żychliński; – Jarochowski K., Dzieje panowania Augusta II, P. 1874 II 213; – Historia residentiae Walcensis Societatis Jesu ab Anno Domini 1618-avo, Wyd. M. Rohwerder, Köln–Graz 1967; Sarnecki K., Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego, Wr. 1958; – Arch. Archidiec. w P.: Liber bapt. i mort. Poniec, Liber. mort. Oporowo; Arch. Państw. w P.: Kalisz Grodz. 302 k. 221, Poznań Grodz. 350 II k. 6, 352 II k. 56, 353 VIII k. 15v., 354 III k. 76v., 377 VI k. 51, 382 II k. 64, 389 IX k. 10, 412 II k. 188, 427 k. 66v., 456 k. 44, 489 k. 89v., 786 III k. 83, 86, 135, 854 k. 350, Wschowa Grodz. 65 k. 923; B. Raczyńskiego: rkp. 231 II k. 599.
Włodzimierz Dworzaczek